Geschiedenis

Artikelen voor het eerst gepubliceerd in juni 2016 voor het 20-jarig jubileum

De beginjaren

Door Graham Stroud (voorzitter 1998-2001)

Het begon allemaal met een groep vrienden (Alain Baudhuin, Bernard Pieters, Sabina Colling, Raphaël Goulet en Céline Gauer), strijkers en blazers, die elkaar vond om samen kamermuziek te spelen: Beethoven’s septet, Schuberts octet, Spohrs nonet enz…

Het repertoire voor dat soort muziek was niet zo uitgebreid (zeker kwaliteitsvolle werken waren zeldzaam), dus werden de favorieten al vlug hernomen.
Toen kwam iemand op het goede idee om de groep uit te breiden tot een kamerorkest waarvoor het repertoire bijna onuitputtelijk is.

Natuurlijk waren er in die periode andere orkesten in en rond Brussel, maar die hadden het niet makkelijk en moesten het zien te redden met een minimum aan muzikanten.
De beslissing om uit te breiden werd genomen, onder het voorzitterschap van Bernard Pieters werd ‘Bruocsella’ een feit.
De naam ‘Bruocsella’ moest taalkwesties, die een Franse of Nederlandse naam met zich zouden meebrengen, vermijden. Het orkest heeft altijd muzikanten uit verschillende landen en gemeenschappen verwelkomd.
Het nieuws dat er een nieuw orkest was deed snel de ronde en Bruocsella lokte veel muzikanten.

Er kwamen zoveel hout-en koperblazers aankloppen dat ook het kamerorkestgegeven herbekeken moest worden. Met de komst van trombones en tuba, lag het volledig orkestrepertoire open.

De uitbreiding van het orkest verliep evenwel niet zonder problemen. Het aantal strijkers was niet in verhouding met de goed bezette blazerssectie. Ik herinner me repetities in de beginperiode waarin meer hoorns waren dan eerste violen. Ook het aantal muzikanten schommelde erg. De grote aanwezigheid van expats in Brussel zorgde voor veel getalenteerde muzikanten met verschillende achtergronden, maar meestal vertrokken ze na een jaar of drie alweer naar een ander land, tenzij zij een vaste job in Brussel hadden.
Ik herinner me dat de altpupiter in één jaar tijd slonk van tien naar drie violisten.
Tijdens mijn voorzitterschap werd mijn boekje met contactgegevens van mogelijke extra muzikanten voor concerten steeds groter.
Vandaag is het orkest voldoende groot zodat het met mond-tot-mondreclame lukt.

Aanvankelijk beslisten we in de eerste plaats concerten te spelen voor goede doelen. Dat leek een goed idee omdat we op die manier allerlei zaken (ticketverkoop, afspraken met concertzalen, promotie) konden overlaten aan andere organisaties. Spijtig genoeg moest dit plan niet veel later herbekeken worden: liefdadigheidsinstellingen bleken geen idee te hebben hoe ze een concert moesten organiseren.
Het orkest startte dus al vrij snel met de organisatie van eigen concerten, zodat er kon worden gespeeld en gerepeteerd in functie van geplande voorstellingen.

Het meest memorabele concert tijdens mijn voorzitterschap was een galaconcert in de Britisch School in Tervuren. Mijn zoon moest er solist zijn in het eerste hoorconcerto van Richard Strauss. Omdat hij er zelf ook leerling was, wilden we er een speciaal gala-evenement van maken met een receptie en diner. Spijtig genoeg zat het Belgische weer niet mee: het sneeuwde die avond zo hevig dat er bijna niemand kwam opdagen. We speelden er voor het kleinste publiek ooit. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: de muzikanten aten nooit beter dan die avond!

Oprichters van het orkest na 15 jaar nog steeds bij de BSO

Onze voormalige dirigenten

Alain Baudhuin

Dirigent 1996-2002

Sinds zijn opleiding aan de muziekacademie van Sint-Pieters-Woluwe is Alain Baudhuin gepassioneerd door orkesten en symfonische muziek. In 1983 richtte hij het Symfonisch jeugdorkest van Brussel (OSJB) op. Alain studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en aan het Conservatoire Nationale Superieure de Musique in Parijs, eerst klarinet en kamermuziek, later orgel.

In 1996 stichtte hij samen met enkele enthousiaste vrienden het Bruocsella Symfonisch Orkest, het orkest waar hij zes jaar dirigent was en dat vandaag zijn twintigste verjaardag viert en nog steeds een dynamische constante is voor de amateurmuziek in Brussel.

Gelijktijdig met zijn opleiding als organist, klarinettist en leerkracht, behaalde Alain het diploma van burgerlijk ingenieur aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Muziek is voor Alain een constante bron van plezier en gedeelde emotie. Hij speelt nog steeds als solist, bij kamermuziekensembles en bij verschillende orkesten. Het is een passie die hij deelt met zijn echtgenote en vier kinderen.

Jan Steenbrugge

Dirigent 2002-2013

Jan Steenbrugge, geboren in 1977 te Gent, begon viool te spelen toe hij vier en een half was. Hij starte zijn orkestcarrière in 1990 als dertienjarige in het Symfonisch Jeugdorkest van Vlaanderen, onder leiding van Robert Groslot en speelde ook in het Filharmonisch Jeugdorkest van Brussel. Van 1995 tot 1999 studeerde hij aan het conservatorium van Boston bij Zinaida Gilels waar hij zijn Bachelors of Music in Violin Performance behaalde Magna Cum Laude.

 Hij zette zijn studies verder aan het Koninklijke Conservatorium van Brussel waar hij een Meestergraad viool en Orkestdirectie behaalde, respectievelijk bij Prof. Katalin Sebestyen en Prof. Silveer Van den Broek. Hij volgde vele masterclasses, ondermeer bij Zakhar Bron en Godfried Schneider voor viool en bij Bernard Haitink, Leif Segerstam en Jorma Panula voor orkestdirectie.

 Verscheidene orkesten speelden onder zijn dirigeerstok, ondermeer het Vlaams Radio Orkest, de symfonische orkesten van Wuppertal en Luzern en natuurlijk het Bruocsella Symphony Orchestra waarvan hij van 2002 tot 2013 hoofddirigent was.

 

De voorzitters van de BSO

Bernard Pieters (1996-1998)

Graham Stroud (1998-2001)

Clare Roberts (2001-2002)

Anne-Catherine DeFraigne (2002-2004) Deputy – Rachel Haggar

Alice Bacri (2004-2009)

Mary Wiklander-Williams (2009-2024)

Clare Morley (2024)

Patrik Peynsaert (2024 – )

Scroll to Top